Gdańsk 3 Maja 1982

3 maja 1982 roku, w wielu miastach Polski miały miejsce demonstracje przeciwko reżimowi stanu wojennego, były one wyrazem niezadowolenia społeczeństwa z ograniczenia wolności i represji ze strony władz. W Gdańsku, gdzie ruch „Solidarność” miał swoje korzenie, protesty były szczególnie silne. Władze komunistyczne nie uznały Święta Konstytucji 3 maja, które było ważnym symbolem wolności i niepodległości Polski. To właśnie w Gdańsku doszło do największych starć, które zakończyły się użyciem siły przez milicję i oddanie strzałów z gazem łzawiącym w kierunku wiernych zgromadzonych w bazylice Mariackiej. Wiele osób zostało aresztowanych, a niektóre zostały ranne w wyniku brutalnego traktowania przez policję i wojsko.

Wydarzenia te wywołały wiele kontrowersji i potępienia ze strony społeczności międzynarodowej. W Polsce sytuacja stała się jeszcze bardziej napięta, a represje wobec opozycji politycznej i działaczy „Solidarności” nasiliły się. Jednak protesty przeciwko reżimowi stanu wojennego były wyrazem determinacji i wolności ducha polskiego społeczeństwa, które nie chciało się poddać i walczyło o swoje prawa i wolności.

Mimo to, demonstracje przeciwko reżimowi stanu wojennego były ważnym sygnałem dla władz, że społeczeństwo nie zgadza się na narzucanie im rządów wojskowych. W ciągu kilku lat po tych wydarzeniach, ruch Solidarności stał się coraz silniejszy, a w końcu doprowadził do upadku komunistycznego reżimu w Polsce.