Walaszczyk Marian TW „Marian ”

Marian Walaszczyk s. Ludwika ur. 20.12.1922 r. w Kraszowicach, IPN Lu 00423/43 TW ps. „Marian” nr rej. 1189 i 3320 Cegłów k. Mińska Mazowieckiego.

Marian Walaszczyk tajny współpracownik Służby Bezpieczeństwa pseudonim „Marian”
Teczka personalna TW ps. „Marian” (Marian Walaszczyk)

Mieszkaniec miejscowości Cegłów k. Mińska Mazowieckiego. Wykształcenie średnie ogólnokształcące. Członek PZPR. Zatrudniony na stanowisku naczelnika poczty w Cegłowie. Od września 1952 roku zastępcy naczelnika w OUPT w Mińsku Mazowieckim a następnie od września 1964 zastępcy naczelnika w OUPT w Siedlcach. W 1967 r. został naczelnikiem Okręgowego Urzędu Pocztowo-Telekomunikacyjnego w Siedlcach a od czerwca 1975 roku dyrektorem Wojewódzkiego Urzędu Poczty.

Z analizy dokumentów zawartych w teczce personalnej TW ps. „Marian” możemy się dowiedzieć, iż Marian Walaszczyk w miejscu pracy cieszy się opinią dyrektora nadużywającego swoje kompetencje. Pracownikom OUPT zleca dodatkowe prace, które nie są związane z obowiązkami służbowymi (np. mycie prywatnego samochodu dyrektora, czy zleca przewożenie materiałów samochodem służbowym na prywatne cele). W miejscu zamieszkania jest nielubiany przez ogół społeczeństwa osady Cegłów. Otrzymuje duże dochody z nieoficjalnych źródeł poprzez firmy zarejestrowane przez podstawione osoby tzw. „słupy” (Wytwórnia Wód Gazowanych w Cegłowie, Wytwórnia Materiałów i Prefabrykatów Budowlanych w Mrozach, Ferma kurza w Posiadałach).

31.10.1961 r. został pozyskany do współpracy w charakterze „pracownika zaufanego” wydziału „W” służby bezpieczeństwa. Pozyskania dokonał na zasadzie dobrowolności kpt. T. Galiszewski zastępca naczelnika Wydz. „W” KWMO w Warszawie. Już wcześniej wspomagał on służbę bezpieczeństwa informacjami, jako „kontakt poufny”. W trakcie rozmowy pozyskaniowej Marian Walaszczyk oświadczył:

Towarzysze jest to moim obowiązkiem pomagać organom Bezpieczeństwa. Co tylko będzie Wam potrzeba to wszystko załatwię. Nadmienił, że szefowi Bezpieczeństwa przez okres kilku lat wynosił korespondencję i był z tego bardzo dumny.

Własnoręcznie napisał zobowiązanie o podjęciu współpracy ze służbą bezpieczeństwa i przyjął pseudonim konspiracyjny „Marian”.

W charakterystyce pracy TW ps. „Marian”, którą wystawił 15.06.1986 r. ppłk. E. Serwa naczelnik Wydz. „W” WUSW w Siedlcach możemy między innymi przeczytać:

Tajny współpracownik ps. „Marian” mimo podeszłego wieku i nabyciu praw emerytalnych nadal pełni funkcję dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Poczty w Siedlcach, w związku, z czym w dalszym ciągu wykorzystywany jest przez Sł. Bezp. do zabezpieczenia pracy „W”. Pod koniec 1987 roku osiągnie 65 lat życia i prawdopodobnie po tym okresie będzie chciał przejść na emeryturę /zgodnie z resortowymi przepisami dot. osiągnięcia uprawnień emerytalnych/. Obecnie posiadane uprawnienie emerytalne wynika z karty kombatanckiej. Mimo powyższych okoliczności w dalszym ciągu jest nadal aktywny tak zawodowo jak i społecznie. Kierowany przez niego Urząd jest jednym z lepie pracujących w Okręgowej Warszawskiej Dyrekcji Poczty, a na niektórych odcinkach nawet w skali kraju. W szczególności bardzo dobre wyniki Urząd osiąga na odcinku inwestycyjnym. Każdego roku oddawanych jest w tut. województwie po kilka nowych obiektów pocztowych. W tej dziedzinie tut. Urząd był wzorem do naśladowania dla innych WUP w kraju. T.W. „Marian” aktywnie działa społecznie, w szczególności w ZBOWiD, jest prezesem koła tej organizacji w miejscu zamieszkania, oraz członkiem władz wojewódzkich. Jeśli chodzi o współpracę ze Sł. Bezp. to nadal jest bardzo zaangażowany, jest on długoletnim współpracownikiem, o dużym doświadczeniu i poglądy jego na kwestię współpracy nie uległy zmianie. Nadal widzi on potrzebę pomocy Sł. Bezp. w realizacji jej zadań. Wszystkie stawiane mu zadania do wykonania wykonuje bez zastrzeżeń i w pełni przestrzega konspirację współpracy.

Reprezentuje odpowiedni poziom ideowo-moralny i właściwy punkt widzenia odnośnie obecnej rzeczywistości. Stwarza odpowiedni klimat do działalności wszelkich organizacji społeczno-politycznych w kierowanym przez niego Urzędzie. Tut. WUP był jednym z pierwszych w województwie, w którym powstały odrodzone związki zawodowe.

Spotkania z t.w. ps. „Marian” odbywają się przeważnie raz w miesiącu lub częściej, w zależności od potrzeby służby. Najczęściej odbywają się w lokalu LK „Gondola” lub jego gabinecie, przy zachowaniu pełnej konspiracji.

W trakcie tych spotkań omawiane są najczęściej następujące sprawy:

  • – sprawy organizacyjno-kadrowe komórek WUP świadczących bądź mających świadczyć usługi na rzecz Sł. Bezp.
  • – zapoznawanie się z przepisami resortu łączności regulujących pracę poczty.
  • – konspiracja współpracy i przestrzeganie tajemnicy państwowej i służbowej.

Charakteryzowany wynagradzany jest kwotą 4.500 złotych miesięcznie. Za dobrą współpracę otrzymał już szereg odznaczeń resortowych. Posiada również odznaczenia państwowe z Krzyżem Oficerskim włącznie.

Plan wykorzystania tw. w dalszej współpracy

  • – uzgadnianie spraw kadrowych i organizacyjnych dot. rozdzielni UPT – Siedlce 2, działu rewizji i kontroli WUP oraz urzędów pocztowych, w których ewentualnie prowadzona będzie doraźnie praca „W”;
  • – czuwanie nad prawidłowym realizowaniem zadań przez sieć t.w. pozyskanej do współpracy bezpośredniej i natychmiastowe sygnalizowanie nam o wszelkich negatywnych zjawiskach;
  • – zwracanie uwagi na zachowanie się w miejscu pracy i zamieszkania całej sieci pozyskanej dla potrzeb „W” i przestrzeganie przez nią zasad konspiracji współpracy;
  • – przekazywanie planów pracy komisji lotnych oraz prowadzonych kontroli tak z ramienia WUP jak i jednostek nadrzędnych w komórkach WUPu bezpośrednio realizujących zadania na rzecz pionu „W”;
  • – przekazywanie do rozpoznania nowych przepisów resortowych dot. pracy poczty;
  • – w przypadkach koniecznych – zbieranie i przekazywanie informacjo społeczno-politycznej i ekonomicznej.

Współpraca została zakończona 24.10.1988 r. z powodu zgonu tajnego współpracownika. W archiwach IPN znajduje 537 kart dokumentów dotyczących jego osoby w tym kilkaset własnoręcznie pisanych pokwitowań odbioru pieniędzy z rąk funkcjonariuszy służby bezpieczeństwa w ramach wynagradzania za współpracę z SB.

opracował: Tomasz Olko

Komentarze


Prosimy dodać 8 i 6.