Taras Piotr TW „Eskulap”, „Marczak”, „Magryta” i inf. „Felek”

Piotr Józef Taras, felczer w Ośrodku Zdrowia w Jabłoni, pow. Parczew, a następnie jako rentgenolog w Szpitalu Miejskim w Siedlcach i Pogotowiu Ratunkowym w Małaszewiczach. Pozyskany do współpracy z Urzędem Bezpieczeństwa przez Michała Burakowskiego dnia 14.12.59 r. Własnoręcznie napisał zobowiązanie o podjęciu współpracy z UB, obierając sobie pseudonim operacyjny „Felek”.

Oświadczenie

Ja niżej podpisany Piotr Taras oświadczam, że zgadzam się udzielać informacji U.B. zgodnie z faktami godzące w interesy P.R.L. Fakt udzielania informacji zachowam w ścisłej tajemnicy przed otoczeniem i rodziną. Konspiracji wymagam ze strony służby U.B. Dla zakonspirowania udzielanie informacji ubieram pseudonimem Felek.

Jabłoń, 14.12.1959 r.

(podpis nieczytelny)

Felek

Celem pozyskania była inwigilacja proboszcza parafii Jabłoń ks. Zygmunta Seroczyńskiego. W raporcie o zezwolenie opracowania kandydata do werbunku w charakterze informatora z dnia 15.06.1959 r. wystawionego przez oficera operacyjnego UB Mirosława Mirzejewskiego czytamy: (zachowano oryginalną pisownię)

Uzasadnienie opracowania

Konieczność opracowania wymienionego kandydata uzasadniam tym, że proboszcz parafi Jabłoń kś. Seroczyński Zygmunt, który podczas przebywania na terenie Sokołowa Podlaskiego w roku 1950 należał do nielegalnej organizacji zaco został skazany na 12 lat więzienia. W roku 1956 na podstawie amnestii został z więzienia zwolniony i od 1956 roku zamieszkuje na tutejszym terenie. Wyżej wymieniony ksiądz jest wrogo ustosunkowany do P.R.L. co się uwidacznia w tym, że w poprzednim okresie niejednokrotnie występował wrogo z ambony, szkalując ludzi nie wierzących, oraz nawoływał wiernych aby ich potępiali. Obecnie również stara się prowadzić wrogą robotę lecz w sposób bardziej zakonspirowany nie żucający się tak w oczy dla ludzi. Starał się wpajać wśród młodzierzy nienawiść do obecnego ustroju, opowiadając swój pobyt w nielegalnej organizacji, że nie słusznie był prześladowany przez Władzę Ludową. Na w/w księdza prowadzimy sprawę ewidencyjno- obserwacyjną i w związku z tym, że na terenie Jabłonia nie posiadamy agentury po tym zagadnieniu i nie mamy dokładnego rozeznania o jego działalności. Ze względu tego że ob. Taras Piotr utrzymuje bliższe stosunki z figurantem, ponieważ jest praktykującym katolikiem, oraz z ramienia zajmowanego stanowiska (lekarz) często się z figurantem spotyka, który pod pretekstem pobierania zastrzyków często zachodzi do kandydata do domu. Ponadto żona kandydata jest nauczycielką historii w Technikum Rolniczym w Jabłonie i jest fanatyczką na tle religi oraz utrzymuje wraz z kandydatem stosunki towarzyskie z figurantem. W związku z powyższym uważam za słuszne opracowanie ob. Tarasa Piotra pod kątem werbunku poprzez którego będziemy mogli zabezpieczyć sobie ciągły dopływ informacji odnośnie zachowania się figuranta i jego działalności na obecnym etapie.

Po przeprowadzeniu się do Siedlec na początku 1964 roku i podjęciu pracy w Szpitalu Miejskim w Siedlcach został przekazany na łączność do wydz. IV KWMO w Warszawie, gdzie przyjął pseudonim „Magryta” a następnie „Marczak”. 22.10.1971 roku został przekazany do KPMO w Siedlcach przyjmując pseudonim „Eskulap”. 01.09.1975 roku został przerejestrowany do wydz. III KWMO w Siedlcach. Od 1976 roku prowadził go por. Zbigniew Kulma. Był wykorzystywany w SO „Relaks” i SOR „Wirus” Donosił m.in. na biskupa Jerzego Mazura, ks. Stefana Kornasa, Zygmunta Goławskiego oraz pracowników Służby Zdrowia.

Z informacji operacyjnej sporządzonej przez por. Zbigniewa Kulmę z dnia 21.03.1987 roku na podstawie słów tajnego współpracownika ps. „Eskulap” możemy m.in. przeczytać:

Bywając u Z. Goławskiego tw. stwierdza, iż jak zwykle jest u niego grupa ludzi, radio nastawione na RWE i prym w rozmowie prowadzi ZG. Jego ocena i opinia to to, iż wykazuje on zadowolenie z trudności gospodarczej Polski. „Komunie nic nie wychodzi, więc trzeba dokonać radykalnych zmian ustrojowo-gospodarczych.”

Za przekazywane informacje był wielokrotnie wynagradzany pieniężnie oraz w formie upominków.

W archiwach IPN znajduje się w teczce personalnej 117 kart a w teczce pracy 33 karty dokumentów dotyczących jego osoby.

opracował: Leszek Andrzejewski