Rodowody niepokornych

„Rodowody niepokornych” to zbiór esejów, które ukazują niezwykłą siłę i determinację polskich intelektualistów w walce o niepodległość i sprawiedliwość społeczną. Bohdan Cywiński analizuje postawy i działania takich postaci jak Roman Dmowski, Józef Piłsudski, czy Ignacy Paderewski, ukazując ich różnice i podobieństwa, ich sukcesy i porażki. Autor pokazuje, jak ważną rolę odegrali ci ludzie w kształtowaniu polskiej tożsamości narodowej i politycznej.

Cywiński nie unika kontrowersyjnych tematów i krytycznie ocenia zarówno postawy bohaterów, jak i całą epokę, w której działali. Przełamuje mity i stereotypy, pokazując, że nawet najwięksi bohaterowie mieli swoje słabości i błędy. Jednocześnie podkreśla ich odwagę i determinację w dążeniu do celu, niezależnie od konsekwencji.

„Rodowody niepokornych” stały się inspiracją dla wielu kolejnych pokoleń Polaków, którzy szukali wzorców postaw niezależnych i odważnych. Książka ta przyczyniła się do budowania świadomości historycznej i politycznej w społeczeństwie, mobilizując do działania i walki o swoje prawa. Jest to niezwykle ważne dzieło, które nadal ma aktualność i znaczenie w dzisiejszych czasach.

Wstęp

Przedmiotem zawartych w tej książce rozważań o przeszłości są postawy społeczno-etyczne w Polsce ostatnich stu pięćdziesięciu lat.

Idąc poprzez historię najnowszą wstecz docieramy do krótkiego okresu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy - po dłuższym ugorowaniu - zaczęły się w polskiej myśli ideologicznej i politycznej rodzić nowe idee i nowe kierunki, które określiły następnie mapę ideologiczną społeczeństwa niemalże do czasu drugiej wojny światowej. Wczesne dzieje tych nurtów ideologicznych to dzieje jednego pokolenia polskiej inteligencji. Pokolenia urodzonego w pobliżu Powstania Styczniowego i wychowanego w okresie najciemniejszej nocy politycznej, jaka kiedykolwiek zapadła nad Polską. Pokolenia, które potrafiło odrodzić polskie życie polityczne, stworzyć potężne stronnictwa o wyraźnych programach i wnieść swój istotny wkład w odzyskanie niepodległości w 1918 roku, wreszcie - w wieku zdecydowanie już bliskim emerytalnego - podjąć trud budowy odrodzonego państwa. (...)

Spis treści:

Ex Litteris Libertas

1. Edukacja niepokornych
2. Mędrcy
3. Takimi będą drogi Wasze
4. Dzieje nurtu

Ethos ludzi podziemnych

1. Buntownicy
2. Rozbrat ze społeczeństwem
3. Postawy i hasła
4. Prometeusz i partia
5. Epilogi karier

Walka o rząd dusz

1. Skandal w WTD
2. Konstantynizm polski
3. Polaka-katolika portret literacki
4. Istota konfliktu

Między patriotyzmem a nacjonalizmem

1. Kilińszczyzna
2. Nadzieje i rozczarowania
3. Etyka egoizmu narodowego

Spotkania wbrew schematom

1. Historia jednej rodziny
2. Radykał na zakręcie historii
3. Tomasz i Franciszek
4. Katechumeni.

Bohdan Cywiński

Bohdan Cywiński ur. w 1939 r. w Milanówku pod Warszawą. Ukończył gimnazjum im. Rejtana. W 1956 r. brał udział w odnowie harcerstwa. Studiował polonistykę na UW (u prof. Jana Kotta) i filozofię na KUL. W 1973 r. uzyskał doktorat na Wydz. Filozoficznym Akademii Teologii Katolickiej.

Od roku 1966 był redaktorem, a następnie (po 1973 r.) redaktorem naczelnym miesięcznika „Znak”. Pracował aktywnie w środowiskach związanych z KIK; wygłosił wiele wykładów i odczytów.

W 1971 r. ukazała się w niewielkim nakładzie jego pierwsza i najgłośniejsza książka „Rodowody niepokornych”.

W końcu lat siedemdziesiątych blisko współpracował z niezależnym ruchem wydawniczym („GŁOS”) i wydał poza zasięgiem cenzury „Zatrutą humanistykę” i „Kościół polski w XX-leciu międzywojennym”. Był też jednym ze współzałożycieli i wykładowców Towarzystwa Kursów Naukowych.

W 1977 r. ówczesny metropolita krakowski Karol Wojtyła zlecił mu pracę nad historią Kościoła w Europie Środkowo-Wschodniej. Tom pierwszy tego opracowania („Korzenie tożsamości”) ukazał się w Rzymie w 1982 r.

W sierpniu 1980 r. Bohdan Cywiński został ekspertem MKS w Stoczni Gdańskiej i redagował większość dokumentów porozumienia gdańskiego. Wiele pracy poświęcił też tworzeniu struktur NSZZ „Solidarność” na terenie całego kraju. W 1981 r. objął funkcję zastępcy redaktora naczelnego tygodnika „Solidarność”. W październiku 1981 r. wyjechał na Zachód na stypendium naukowe i tu zastał go stan wojenny.

Ten artykuł znaleziono szukając poniższych fraz:

cywiński bohdan

rodowody niepokornych
bohdan cywiński
niepokorni książka
bohdan cywiński rodowody niepokornych
rodowody niepokornych cywiński

Komentarze